| جلبک به عنوان واسطه سنتز نانوذرات فلزی |
| کد مقاله : 1062-CEC1402 |
| نویسندگان |
|
مهدی ایران نژاد *1، میثم ناصری2، اکبر مهدیلو3 1هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیر کبیر 2دانشگاه صنعتی امیر کبیر 3دانشگاه محقق اردبیلی |
| چکیده مقاله |
| نانومواد در سال‌های اخیر به دلیل ویژگی‌ها و قابلیت‌های خاص خود در زمینه‌های مختلف مانند الکترونیک، پزشکی و انرژی مورد توجه قرار گرفته‌اند. روش‌های مختلفی برای سنتز نانومواد وجود دارند که در روش‌های شیمیایی نسبت به روش‌های سبز از ترکیبات شیمیایی خطرناک استفاده می‌شود و مصرف انرژی بالایی دارند. یکی از روش‌های سنتز سبز استفاده از جلبک‌ها به عنوان عامل احیاء می‌باشد. جلبک‌ها در طبیعت فراوان هستند، هزینه تولید کمتری دارند و ظرفیت جذب و جمع آوری یون‌های فلزی از محیط اطراف خود را دارند. این ویژگی‌های منحصربه‌فرد جلبک‌ها را به گزینه مناسب برای سنتز نانومواد متنوع، متشکل از نانوذرات فلزی، نانولوله‌های کربنی و غیره تبدیل می‌کند. جلبک‌ها به دلیل دارا بودن ترکیبات زیست فعال، پتانسیل قابل توجهی را به عنوان سنتز و احیا در نانوذرات فلزی نشان میدهند. ویژگی‌های استثنایی آن‌ها، از جمله سطح ویژه بالا، گروه‌های عملکردی متنوع و سازگار با محیط زیست، آن‌ها را به‌عنوان گزینه‌های اصلی برای تولید بیوژنیک نانوذرات فلزی قرار می‌دهد. این مقاله مروری جامع از تحقیقات فعلی در مورد استفاده از گونه‌های مختلف جلبک به عنوان عوامل احیاکننده و تثبیت‌کننده زیستی در سنتز نانوذرات فلزی ارائه می‌کند. در این مقاله روش‌ها، مکانیسم‌ها و کاربردهای بالقوه سنتز نانوذرات فلزی با واسطه جلبک مورد بحث قرار می‌گیرد. |
| کلیدواژه ها |
| جلبک، سنتز، نانوذرات، روش سبز |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |